Sinds de middelbare school

Ik begon steeds dezelfde dromen te dromen

Ik sta voor de deur van mijn kamer

En iemand speelt piano in de kamer

Als ik de deur open en naar binnen ga

Soms draagt ​​de persoon een uniform

Soms draagt ​​hij gewone kleding

Ik kan me hun gezicht helemaal niet herinneren, maar ik weet dat ze erg jong waren

Het voelde alsof ze ongeveer mijn leeftijd waren of een of twee jaar jonger.

Hoe dan ook, ik verstop me achter en kijk

En als ik oogcontact maak met die vrouw

Zegt ze dat ik naar haar toe moet komen

Ik ging op haar schoot zitten omdat ik haar leuk vond

Ik zat daar en werd wakker..

Het was altijd dezelfde droom, maar er was altijd een klein verschil

Soms als ik naar een restaurant ging

Of als ik tv keek, hoorde ik pianogeluid

De droom die ik altijd had, kwam in me op

En ik had een beetje een vreemd gevoel

Maar toen dacht ik dat het gewoon was omdat ik dezelfde droom zo vaak had gedroomd

Ik had veel cartoons en films bekeken als kind

Ik herinner me het niet, maar ik dacht dat het gevoel van die scene die me diep had beïnvloed terugkwam

Dus ik deed het gewoon af

Ook als ik met vrienden was

Ik plaagde ze dan met een grapje als: "Hé, waarom huil je?"

En ik deed net alsof ik grapte

Daarna was ik druk met solliciteren

En ik raakte gestrest

De droom of het vreemde gevoel werd steeds minder

Maar onlangs, toen ik van mijn werk naar huis ging

Kwam die scene weer in me op

Deze keer was ik echt verdrietig en depressief

Ik stopte de auto even en huilde ongeveer een half uur voordat ik naar huis ging

Het was deze keer geen droom

Ik herinnerde me die scene heel duidelijk

En ik herinner me zelfs het gesprek met haar

Ik herinner me dat ik "Zuster, zuster" zei

Ik was ineens zo verbijsterd en vroeg me af waarom het nu zo was

Ik zat de hele dag in een waas en gisteravond belde ik mijn moeder

Ik speel vaak grapjes met haar als: "Mam, ik ben eigenlijk de zoon van een rijke familie"

Dus ik maakte die dag ook een grapje

"Mam, ik heb een zus, toch?"

Mijn moeder was erg geschrokken en vroeg of ik me het herinnerde

Ik dacht dat ze ook een grapje maakte

Maar toen ik haar de scene uitlegde

Nam mijn moeder het heel serieus

En ze zei dat ik naar huis moest komen om erover te praten

Dus ik ging naar huis

Toen ik naar mijn moeder en vader luisterde

Ik dacht dat ik gewoon een laatgeboren kind was

Maar ik had een zus die 12 jaar ouder was dan ik

Je zus kon heel goed piano spelen

Ik was haar enige broertje

Ze hield meer van me dan mijn moeder, zei ze

De scène die ik in mijn droom zag

Was in ons huis en haar kamer

Mijn ouders werkten allebei en waren weg

Dus ik was altijd met mijn zus

Ik hield ook erg van mijn zus

Toen ik naar de basisschool ging

Overleed mijn zus bij een verkeersongeluk

Ik was erbij

Ik kreeg toen een enorme schok en viel flauw van het huilen

Ik werd wakker en zocht mijn zus, huilde en viel weer flauw

Ik bleef dat een paar dagen doen

Ik kon het niet verwerken

Ik kon me mijn zus helemaal niet meer herinneren

De dokter zei dat het psychisch geheugenverlies was

Maar mijn moeder zei dat het misschien niet goed zou zijn voor me als mijn geheugen terugkwam

Dus we verhuisden en verstopten alle foto's van mijn zus

Ze zeiden dat ze het allemaal verstopten voor me

Soms herinnerde ik me het

Maar het kwam terug en ik kon me het weer niet herinneren

Toen ik dat hoorde

Ik begreep opeens waarom we zo plotseling verhuisden

Waarom er maar een paar foto's van me als kind waren

Waarom mijn vader piano haatte en van kanaal zappen als het op tv was

En waarom mijn moeder nooit naar een chique restaurant ging als we uit eten gingen

Eerlijk gezegd was ik heel geschrokken

Het was een typisch verhaal uit een drama en ik was perplex

Daarom nam ik vandaag vrij en ging ik gewoon rusten

Ik herinner me het echt nog steeds niet

In films krijgen mensen met geheugenverlies plotseling alles terug

Maar ik herinner me alleen die scène uit mijn dromen

Ik weet dat ik een zus had

Maar ik kan me het gezicht, de stem,

En haar gedrag tegenover me helemaal niet herinneren

Ik herinner me alleen dat ik heel veel van haar hield

Ik vond het leuk om op haar schoot te zitten

En ik herinner me alleen dat ik het leuk vond toen ze mijn haar aaide

Het spijt me zo voor haar

Ik hield zo veel van haar

En ze hield zo veel van me

Ik kon me haar zo lang niet herinneren

En dat ik het nu probeer te herinneren, maar het niet kan

Ik heb haar zo vaak verloren in mijn leven

Het spijt me gewoon zo

Ik ben bang dat ik het later ook weer vergeet

Dus ik schrijf het op

Ik ga het ook in mijn notitieboekje schrijven

En ergens anders opschrijven

Ik kan mijn zus weer verliezen

Maar nu mis ik haar heel erg

Het spijt me en ik mis je

Zuster, ik hou heel veel van je