Lise yıllarında uyurken

Her zaman benzer rüyalar görmeye başlamıştım

Odamın kapısının önünde durduğumu

Odadan birinin piyano çaldığını

Kapıyı açıp içeri girdiğimde

Kişinin üniforma giymiş olduğunu

Sadece günlük kıyafetler giymiş olduğunu

Yüzünü hiç hatırlamıyorum ama çok genç olduğunu hatırlıyorum

Şu anki yaşımda veya benden bir iki yaş küçük hissi.

Neyse ben arkadan gizlice izledim ve

Kadının gözleri benimkilerle buluştuğunda

Kadın bana gelmemi söyledi,

Ben de onu sevdiğim için kadının kucağına oturup

Oturduktan sonra rüya gördüm ve uyandım..

Her seferinde aynı rüya ama biraz farklıydı

Daha sonra ara sıra bir restorana gittiğimizde veya

Televizyon seyrettiğimizde piyano sesi duyduğumda

Her zaman gördüğüm rüya aklıma geldiğinde

Biraz garip bir hisse kapıldım ama

O zamanlar aynı rüyayı çok sık gördüğüm için mi acaba diye düşündüm ve

Çocukluğumda çok çizgi film ve film izlediğim için

Hatırlamıyorum ama etkilendiğim sahnelerin

O zamanlar hissettiğim duygu o anda mı yeniden ortaya çıktı diye düşünerek geçti.

Arkadaşlarımla birlikteyken de bazen olurdu

Arkadaşlarıma "Ne oldu? Neden ağlıyorsun?" diye

Şaka yaparak alay ediyordum.

Daha sonra iş bulmakla meşgul oldum ve

Stres altına girince

O rüya veya o garip his giderek azaldı.

Son zamanlarda işten çıktığımda eve giderken

O sahne tekrar aklıma geldi

Bu sefer gerçekten çok üzgün ve mutsuz olduğum için

Arabayı kenara çekip yaklaşık otuz dakika ağlayarak işten çıktım

Bu sefer rüya değildi

O sahne çok canlı bir şekilde aklımda kaldı ve

Kadınla konuştuğumu da hatırlıyorum

Onu "Abla, abla" diye seslendiğimi hatırlıyorum.

Bu zamana kadar iyiydim, neden şimdi böyle olduğunu merak ediyorum

O gün bütün gün boş boş baktım ve

Dün annemle telefonda konuşurken

Normalde de "Anne, aslında ben zengin bir ailenin çocuğuyum." diye

Şaka yapardım, o yüzden

O gün de şaka olarak

"Anne, benim bir ablam var." dedim.

Annem çok şaşırarak hatırladığını söyledi.

Ben de annemin de şaka yaptığını sandım

O sahneyi anlattığımda

Annem çok ciddiye alarak

Eve gel ve konuşalım dedi, eve gittim.

Annemin ve babamın anlattıklarına göre

Ben sadece kendimi geç doğmuş sanıyordum ama

Benden 12 yaş büyük bir ablam varmış.

Senin ablan piyano da çok iyi çalıyordu

Ben tek çocuğum,

Annemden daha çok beni sever ve şımartırmış.

Rüyamda gördüğüm o sahne

Bizim evimizdi ve ablamın odasıydı.

O zamanlar annemin ve babamın ikisi de çalıştığı için

Çocukluğumdan beri ablamla sürekli birlikteydik

Ben de ablamı çok seviyordum.

Daha sonra ben ilkokula gittiğimde

Ablam trafik kazası geçirerek cennetlik oldu.

Ben de olay yerindeymişim.

O zaman çok şok olmuşum, ağlayarak bayılmışım

Uyanıp tekrar ablamı ararken ağlayarak bayılmışım.

Günlerce böyle devam etmişim.

Şoku atlatamamışım

Ablamla ilgili hiç bir şey hatırlamıyormuşum.

Doktorlar psikolojik kökenli hafıza kaybı olduğunu söylediler ama

Benim hafıza kaybımın düzelmesinin

Daha da kötü olması muhtemel olduğu için

Taşınmışız ve ablamın resimleri de saklanmış.

Benim için ablamla ilgili her şeyi saklamışlar.

Bazen hatırlamaya başladığımda

Tekrar başa dönerek hatırlayamıyormuşum.

Bunları duyduğumda

Çocukluğumda aniden taşınmamızın sebebi de

Evde çocukluğumla ilgili birkaç fotoğrafın olması da

Televizyonda piyano çıktığında

"Baban piyanoyu sevmiyor, kanalı değiştir." diyen babamın davranışı da

Dışarıda yemek yerken güzel bir restorana gitmediğimizde

Asla gitmeyen annemın davranışı da anlaşılabilir hale geldi.

Açıkçası çok ani bir haber olduğu için şaşırdım ve

Dizi filminden çıkmış gibi geldi.

Bu yüzden bugün izin alıp dinlendim

Gerçekten şimdi bile hiçbir şey hatırlamıyorum.

Filmlerde hafıza kaybı yaşayan kişiler

Bir anda her şeyi hatırladıklarını söylerler ama

Ben sadece rüyamda gördüğüm sahneyi hatırlıyorum.

Bir ablamın olduğunu hatırlıyorum ama

Ablamın yüzünü, sesini,

Bana yaptığı şeyleri hiç hatırlamıyorum.

Ablamı çok sevdiğimi hatırlıyorum ve

Ablamın kucağında oturmak güzeldi ve

Ablamın başımı okşaması güzeldi, sadece bunları hatırlıyorum.

Ablama çok üzgünüm.

Onu çok sevdiğimi ve

Beni çok sevdiğini bildiğim halde bu zamana kadar hatırlayamadım ve

Şimdi hatırlamaya çalışsam da hatırlayamıyorum.

Bugüne kadar yaşadığım hayatımda

Birkaç kez ablamı kaybettim ve bu yüzden

Sadece çok üzgünüm

Şimdi hatırladığım şeyleri de sonradan hatırlayamayacağım diye korkuyorum

Kayıt olarak yazıyorum

Buraya ek olarak not defterime de

Başka bir yere de yazacağım..

Tekrar ablamı kaybedebilirim ama

Şu anda onu çok özlüyorum.

Üzgünüm ve özlüyorum

Abla seni çok seviyorum